Thursday, October 7, 2010

నారితో నావ సవారి


మంచు పడుతున్న మాపున, పడవ ఫై పయనించు
సమయమున, నా చెలి చుసిన ఆ ఓరకంటి చూపు,
జోరు వాన జడిలో తడిచి వణుకుతున్న తరుణంలో 
తనువుపై పడ్డ గోరువెచ్చని పిడుగువలె గోచరించగా 
మనసుకు నచ్చిన మగువతో, మధురమైన మంతనాలతో 
కాలం కదలక కదులుతుంటే, కలలు కమ్మిన కళ్ళను
తియ్యని తలపులలో తూలి తిమ్మిరెక్కిన తనువును
మదనతాపంలో మునిగి మత్తెక్కిన మనసును
చల్లని మెరుపువంటి చిరునవ్వు మేలుకోలపగా
ఈ వయ్యారి వలపుల వలలో, మాటల మాయలో
పరువాల పల్లకిపై ప్రనయ పంజరంలో పట్టుబడి,
తలుపులు తెరచుటకు తపన పడుతున్న తపనుని
కిరణాలు ఈ తిమిరము తొలగించవచ్చు కాని, 
పలు మార్లు ప్రయత్నించినను పలుచపడని ఈ
నిర్మలమైన ప్రేమనుగని, నడిరేయి నట్టేట నారితో
నావ సవారీ, సూర్యునికందని స్వర్గమా అని
ఆలోచిస్తూ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

                              (గమ్యం ఎరుగని రమ్యమైన ఈ గమనం వలె అంతం లేనిధీ ఆనందం)



Tuesday, October 5, 2010

మూలకారణం



పరమార్ధమును ప్రభోధించు పద్యాల పుట్టుకకు
ఉత్తమోతమమైన గ్రంధాల ఆవిర్భావమునకు
కవ్వించే కావ్యాలు, కనువిందు చేసే కళలకు
మాపున దాగిన మర్మ చేధనకై అన్వేషణలకు
నిత్య నియమాలు, నిబందనల నుండి
దేశ రాజ్యాంగ రచన వరకు కలుగుటకు
మూలకారణం ఈ ధరితిచే ఎల్లవేళలా
ద్వేషించబడే దుఃఖం అను రెండక్షరముల పదం

Tuesday, September 21, 2010

పాపాయి నవ్వు




పున్నమి రేయి పూర్ణచంద్రుని చూపి, బువ్వ తినర బుజ్జినాన్న
అన్నఅమ్మ పలుకులు విన్న రజని అచ్చెరువొంది తల్లి తమరికి తెలియునో లేదో
రవికిరణ తాకిడిని తాలి వెండి వెన్నెలను ఇచ్చునది, ఈ బాలుని రంజింపజేసి
అతి సుందరమైన ఆ చిరునవ్వును తిలకిన్చుటకే ఎందుకనగా అది
మచ్చలేని మనసును విసదికరించే వదనముఫై విరిసిన పరిమళం
వేలాది వెలుగుల నడుమను కన్నులను కదలక నిలిపే కాంతి పుంజం
సంసార కడలిలో కదలక ఈదులాడువారిని ఒడ్డుక్కు చేర్చే నవ్వుల నావ
ఆహ్లాదం, స్వచ్చదనం, నిర్మలం, నిష్కల్మషం అను శబ్దాలకు ఏకైక పర్యాయ పదం


       తల్లీ
 నాచే కవ్వించబడి నా కాంతిని కవితలుగా మలచిన కవులు సైతం 
 చవితిన నను కాంచిన కష్టం కలుగునని కించపరచినను 
 మితిమీరిన మతికలిగిన మేధావుల మూడనమ్మకమని 
 మచ్చను మరచి మరలనూ కాంతిని ప్రసరించునది 
 మిక్కిళి మేధస్సుతో మాటలు రాని ఈ మూర్తి కొరకే

కాని తల్లీ 
పూచిన పువ్వువంటి ఈ నవ్వు కాలంతో కలుషితమవకున్న
కాడయందు మకరందం కలకాలం కధలకుండును  



Friday, September 17, 2010

నా కంటి కలవరింత





నా శ్వాస పలికిన పలుకులు నిన్ను చేరే క్షణం కోసం
నా ఊహలు నిజాలై విల్లు విరిసే తరుణం కోసం
నా పాదం పవన వీదికపై పయనించే పర్వం కోసం
నా కన్నులు కోటి కలలతో కలవరిస్తున్నది

అతిశయం




కదిలే మబ్బుల కులుకులకై కురిసే జల్లులు,
పరిమళాలు  పంచుటకై  విరిసే పువ్వులు, 
కుసుమాలపై కిలకిలలాడే సీతాకోకచిలుకలు,
మధురమైన మకరందంకై వాలు మిలిందాలు,

వాలు జడల్లోకి పూలకై పరితపించు,
పడతులు, పుడమిని  పులకిస్తుంటే, 
అమరలోక సుఖం కోసం అలమటించు 
అమాయకులు ఉండుట అతిశయమే